

We zijn inmiddels een paar dagen bij Fedde’s nicht in Frankrijk. Al op de eerste avond vertelde haar zoon dat er een ‘Via Ferrata’ in de buurt was. Een Via Ferrata is een klimroute langs een rotswand, die een staalkabel heeft waaraan je je kunt zekeren. Ik heb een paar jaar geleden de Via Ferrata ontdekt in de Dolomieten en sindsdien ben ik elke zomer met een vriendin naar de Alpen gegaan om nieuwe Via Ferrata te ontdekken. Nu ik weet dat er hier in de omgeving ook een Via Ferrata is kriebelt mijn passie voor deze bergsport. Ik realiseer me nu ook dat ik enthousiast mee ben gegaan met de vakantie ideeën en wensen van Fedde en de kinderen, maar mijn eigen vakantiewensen een beetje heb genegeerd. Ik zou het heel leuk vinden om Fedde en de kinderen te laten kennismaken met iets wat ik graag doe op vakantie. Fedde is ook enthousiast. Nadat ik heb opgezocht of de route geschikt is voor kinderen, laat ik wat foto’s zien aan Jip en Fay. Lijkt jullie dit leuk om te doen?
Jaaa! reageert Jip meteen enthousiast. Dat lijkt me heel eng, maar ook heel leuk! zegt Fay eerlijk. Ze willen het allebei graag doen.

De volgende ochtend staan we op tijd op om naar het klimgebied te rijden. De rotswand ligt aan een rivier waar ook bootjes verhuurd worden. We moeten nog een paar uur wachten voordat we aan de klim mogen beginnen, dus huren we een bootje om te tijd te overbruggen. Vanaf het water kunnen we de hele route al bekijken met alle wiebelbruggetjes en de zipline die ons vanaf de top over het water naar beneden zal brengen. De spanning stijgt!
Nadat we ons in een klimgordel hebben gehesen krijgen we een duidelijke instructie van een gids. Ze laat ons eerst een oefenparcoursje klimmen en dan zijn we klaar voor de echte klim. Fedde en Jip gaan voorop, aan elkaar gezekerd met een touw. Fay is met mij verbonden met een touw voor extra veiligheid. Als Fedde en Jip hoog genoeg zijn stappen wij op de eerste rots. De route begint meteen pittig en gaat recht omhoog langs de rotsen. Elke paar meter moet je je karabiners en het extra touw overzetten op het volgende stuk van de kabel. Pas als de volwassene zich weer gezekerd heeft mag de jongere aan het andere eind van het touw zijn karabiners losmaken. Dat vraagt om goede communicatie en vertrouwen! Ook is het belangrijk om elkaar voldoende ruimte te geven en geduldig te wachten tot het stuk route direct boven je vrij is.

Al snel komen de eerste wiebelbruggetjes en we gaan hoger en hoger. Jip en Fay vinden het fantastisch. Je kan het, papa! roept Jip als Fedde aan een wel heel wiebelig touwbruggetje begint. Even wachten nu, anders gaan we allebei dood. Fedde staat stil en Jip krijgt tijd om ook om de rots heen te klimmen en op het bruggetje te stappen voordat het touw tussen hen in te strak komt te staan. Ja! roept Jip als ze samen op het touw staan en dan schuifelen ze verder. Dat ziet er eng uit! zegt Fay naast mij als ze ziet hoe Fedde en Jip over het bruggetje schuifelen. Nee hoor, dat kunnen wij ook! zeg ik, maar ook ik vind het spannend! Al snel zijn wij aan de beurt en ik ben onder de indruk van hoe soepel Fay de touwbrug op en af stapt. Wow, jij kan dit echt goed! zeg ik trots. Nou, zonder jou had ik dit niet gekund hoor! zegt ze even trots terug.
Dat hebben we maar gedaan, hè Jip! zegt Fedde tegen Jip als zij boven zijn gekomen. Dat was cool! roept Fay naar Fedde als ook wij boven zijn. De zipline die ons in een paar seconden naar beneden laat vliegen geeft een lekkere ontlading. Wow dit was echt cool! We hebben een berg beklommen! roept Fay als we even later teruglopen naar de auto. Ik zou dit wel vaker willen doen hoor! Nou, dan heb jij een fantastische stiefmoeder! zegt Fedde. Ja! Volgend jaar naar Italië! reageer ik.
Ik ben heel blij dat ze het allemaal zo leuk vinden.
Andere Verhalen

"Jip heeft jouw boek gegooid."~ Fay ~

"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~