Het is zomervakantie. Fedde en ik zijn druk bezig met de voorbereidingen voor onze bruiloft en daar betrekken we de kinderen ook bij. Ze zijn mee geweest toen we onze trouwringen gingen ophalen en we hebben een vrolijke aftelkalender op de koelkast hangen waarop we elke dag een sticker plakken tot aan de grote datum. Temu blijkt gigantisch veel hilarische stickers te hebben, dus dit ritueel is al snel geliefd bij ons alle vier.
Er is één stap die we nog niet genomen hebben: we hebben nog nooit met z’n vieren in mijn huis geslapen. Jip heeft tot nu toe aangegeven niet bij mij te willen overnachten, wat we goed begrijpen. Je moet je wel op je gemak voelen om bij iemand thuis te willen slapen. Bovendien is mijn huis klein en er is geen slaapkamer voor de kinderen. Om deze reden heb ik ooit een keer mijn neefjes in een tentje in de woonkamer laten slapen, wat zij fantastisch vonden, totdat ze ruzie kregen over ledematen op elkaars luchtbed en één van hen op het vloerkleed naast de tent is gaan slapen.
Deze week zouden we met de kinderen twee dagen gaan zeilen en kamperen op een eiland. Helaas gaat het stormen, dus het zeilen gaat niet door. Dan stel ik aan de meiden voor om een tentje in de woonkamer te zetten waar ze samen in kunnen slapen. Fay reageert meteen enthousiast, maar ik ben vooral benieuwd naar de reactie van Jip. Ik zie haar ogen bijna oplichten, maar ze blijft cool en zegt: Oké. Oké! We gaan dit doen!
Zodra we in mijn appartement zijn duik ik met Fay de berging in om de tent en de luchtbedden te zoeken. Fedde heeft een beamer gekocht die natuurlijk uitgeprobeerd moet worden. Terwijl Fedde de beamer klaarzet, schuif ik de stoelen aan de kant en laat ik de tent uitklappen. Jip en Fay bedenken ondertussen spelletjes die we na de film in de tent kunnen doen. Ze schrijven een hele bak vol briefjes.
De film op de beamer was vast leuk, maar wat er daarna gebeurt is nog veel leuker! We kruipen met ons vieren in de tent, gewapend met chips, zelfgemaakte dipjes, een whiteboard en een stift. De lampen in huis gaan uit en we gebruiken één telefoon als zaklamp. Dan pakken we om de beurt een briefje en doen een mix van tekenen, hints en galgje. Wie het eerst het goede woord raadt mag het volgende briefje trekken. Ik ontdek al snel dat we allemaal lekker fanatiek zijn en out of the box denken. Iedereen doet enthousiast mee en we lachen samen om grappige tekeningen en verrassende uitbeeldingen (is dat een woord?).
Na een uur houden Fedde en ik het voor gezien en vertrekken we naar de slaapkamer. We zijn allebei heel blij met deze gezellige avond vol humor en we zien dat ze zich allebei op hun gemak voelen. We horen de meiden nog een tijdje lachen en fluisteren, maar al vrij snel wordt het stil. De volgende ochtend ben ik als eerste wakker. De kinderen liggen nog in de tent te slapen. Hun telefoons liggen op de bank. Dat ging in elk geval beter dan met mijn neefjes 😁
Andere Verhalen
"Kinderen zijn instinctief loyaal aan hun beide ouders. Ze willen het liefst dat hun ouders weer bij elkaar komen."~ Wapke ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~