Ik loop buiten met Dobby. Het is bijna tijd om Fay weer naar haar moeder te brengen, maar ik zie het niet gebeuren. Fay en Fedde zijn allebei niet lekker geworden vanmiddag. Fay trok wit weg en heeft alleen wat noodles gegeten. Fedde at alleen bouillon. Ik denk na. Ga ik haar zometeen pushen om haar tas snel in te pakken of kunnen we haar nog een nachtje hier houden? Als ze morgen fris wakker wordt kan ik haar alsnog naar school brengen. Al wordt dat wel kneitervroeg opstaan. Wat is wijsheid?
Even later leg ik mijn vraag voor aan Fay. Ze kijkt in haar rooster en ziet dat ze morgen om 8 uur op school moet zijn, maar dinsdag een studiedag heeft. Haar boeken liggen wel bij mama. Misschien ben je morgen ook nog ziek. zegt Fedde. Wat wil jij? Wil je nu in de auto naar mama of hier uitzieken? Fay weet het niet. Fedde weet het ook niet. Ik zit met twee vaatdoeken op de bank in een soort impasse. Wil je dat wij een beslissing maken? vraag ik aan Fay. Ja. zegt ze meteen. Ik kijk Fedde aan. Dat zegt genoeg denk ik. Ja, die heeft geen hersenen meer. zegt Fedde. Je blijft hier.
Fedde appt Nienke over onze toestand, maar zij is het niet met ons eens. Ze wil dat Fay volgens afspraak naar huis komt. Er ontstaat een discussie over de app waar Fedde zichtbaar gefrustreerd van wordt. Dit ontgaat Fay niet. Fedde laat mij meelezen. Oh, mama gaat dinsdag op vakantie natuurlijk, daarom wil ze dat je thuis komt. probeer ik neutraal uit te leggen. Ja, dinsdagnacht. zegt Fay. Dan laat Fedde het hele gesprek aan Fay zien en nu is Fay ook verontwaardigd. Nienke wil garantie dat we Fay sowieso de volgende dag thuisbrengen. Wat nou als ik aan het kotsen ben? protesteert Fay. Ja, dat gaan we dus niet beloven. zeg ik.
Is het wel goed om Fay hier zo bij te betrekken? Niet negatief over de andere ouder praten toch? Is het echt zo gek wat Nienke vraagt? Wat nou als we het omdraaien? Misschien kun je zeggen dat je Jip ook even wil zien, omdat je haar anders twee weken niet ziet. Jip is dit weekend bij een vriendinnetje. En als Fay morgen nog te ziek is, kan Nienke op ziekenbezoek komen tussen drie en vier. grap ik. Fedde en Fay lachen allebei.
Fay blijft gewoon nog een nachtje en nu ze dat weet knapt ze al een beetje op. Ze zet haar wekker voor school uit en we lezen samen nog een uurtje onder een dekentje op de bank. Fedde ligt al in bed. Als ook wij gaan slapen vraagt Fay of ze een wekker moet zetten voor als we op een bepaalde tijd bij mama moeten zijn. Nee hoor, je mag lekker uitslapen morgen. beslis ik. En dat doet ze!
Ik ben al aan het werk wanneer Fay wakker wordt de volgende ochtend. Hoe voel je je? vraag ik. Beter dan gisteren, in elk geval goed genoeg om naar mama te gaan vandaag. Fay is nog slaperig. Ze maakt geen aanstalten om uit bed te komen. Ik denk na over wat ze gezegd en gehoord heeft. Fay die haar broertje de hand boven het hoofd houdt en niemand tot last wil zijn. Al danst ze van de buikpijn, dan nog zegt ze vriendelijk Ik ben oké!
Voel je je echt beter of zeg je dat zodat papa en mama geen ruzie meer krijgen? Het is bijna twaalf uur en Fay ligt nog steeds in bed. Beide zegt ze eerlijk. Het raakt me. Ja, lastig hè? Je wil natuurlijk niet dat papa en mama ruzie hebben, maar het is ook belangrijk dat jij zegt wat je echt voelt of denkt. Fay knikt. Als je ziek bent ben je ziek…maar het is natuurlijk ook fijn om mama nog even te zien voordat ze op vakantie gaat. Fay knikt weer. Ik denk even na, wat kan ik tegen haar zeggen? Het is echt lastig. Je kan dit soort dingen ook wel met Tessa bespreken. Gisteren heeft ze ons verteld over de gesprekken die ze sinds kort heeft met een psycholoog. Wil je al wat eten? Fay eet een soepstengel.
Met wat aanmoediging heeft ze haar spullen ingepakt en rond half drie stappen we in de auto. Mag ik DJ zijn? vraagt Fay. Ja hoor, dan zet ik even de blieb… ik wilde Bluetooth zeggen maar mijn hersenen werken niet mee. Fay schiet in de lach. Haha! Ik zet ook even de blieb! We rijden met haar nieuwe favoriete filmmuziek naar mama’s huis.
Nienke wacht ons al op en Fay laat trots zien welke Halloween-outfit-gadgets we gekocht hebben. Wat was er nou gisteren? vraagt Nienke. Ik vertel kort hoe Fay opeens bleek werd en geen energie meer had. Jip is ook ziek geworden vandaag. vertelt Nienke. Oh, we zouden nog afstemmen over de herfstvakantie. En dan ben ik opeens met Nienke aan het afspreken op welke dagen wij de kinderen hebben in de herfstvakantie. Een jaar geleden stond ik nog voor een dichte deur toen ik voor mijn beurt praatte over halen en brengen. Nu ben ik beslissingen aan het nemen alsof het mijn gezin is. Het voelt steeds normaler.
Lieve Fay,
Ik ken je nu al ruim twee jaar. Ik zie een lieve meid die van gezelligheid houdt en het anderen graag naar de zin maakt. Dat is een kracht en tegelijkertijd een valkuil. Want hoe moeilijk is het om te zeggen dat je niet oké bent als papa en mama ruzie maken of in beslag genomen worden door hun eigen issues? Ik heb daar een T-shirt van 😉. Toch is dat de omgekeerde wereld. Als jij je niet oké voelt, hoort elke volwassene daar rekening mee te houden. Als ze dat niet doen, dan is dat hun probleem, niet de jouwe. Wie er een gewoonte van maakt om te zeggen dat ‘ie oké is terwijl dat niet zo is, die draagt een masker. Een masker dat even een veilig gevoel geeft, maar stiekem een masker van eenzaamheid blijkt te zijn. Dat is het masker dat papa en mij zo ongelukkig maakte dat we er een burnout van kregen. En nu weten we beter. Let maar eens op: wij zeggen het tegen elkaar als we ons niet oké voelen. Ook als dat heel slecht uit komt. Soms zetten we nog even ons oude masker op omdat dat veilig voelt, maar nooit lang. Dus ik daag je uit: zeg eens wat vaker dat je niet oké bent! Kunnen zeggen hoe je je echt voelt is het beste tegengif tegen depressie en agressie. Oh kijk een vlinder!
Alle verhalen op stiefuslief.nl zijn echt gebeurd! Alleen de namen zijn verzonnen om echte kinderen en hun privacy te beschermen. Reageren mag, zeuren niet.
Andere Verhalen
"Wie z’n tanden heeft gepoetst mag z’n schoen zetten!"~ Wapke ~
"Nee joh, we hebben toch wasmachines!"~ Wapke ~
"Oeh period!"~ Fay ~