We zijn alweer vier maanden op weg als samenwonend samengesteld gezin. Fedde en ik bespreken regelmatig hoe het gaat. Ik merk dat ik veel aan het opruimen en wassen ben. Als ik ‘s ochtends op sta en wil ontbijten ligt de keuken vaak nog vol met snack restanten. Ook Fedde is veel in de weer met boodschappen en eten koken. Ik ga ‘s avonds meestal vroeg naar bed en Fedde blijft dan langer op om met de meiden een film te kijken of verder te bouwen aan hun LEGO project. Soms voelt het alsof we langs elkaar heen leven in het weekend.
De kinderen zijn heel verschillend. Fay helpt graag en stelt regelmatig voor om samen met één van ons iets te gaan doen. Jip trekt zich meer terug en komt meestal pas tevoorschijn als ze trek krijgt. Als we haar vragen om de tafel af te ruimen vraagt ze: Waarom ik?. Misschien zijn we allemaal op onze eigen manier aan het compenseren voor iets wat in dit nieuwe gezin nog niet duidelijk genoeg is. Wie voelt zich verantwoordelijk voor wie?
Fedde en ik zijn een opvoedcursus gaan doen, die ik ‘Help mijn man heeft een kind’ heb genoemd. We leren er over de stoelpoten van verantwoordelijkheid: Thuis (regels, taken, zelfzorg), Dagbesteding (ritme, school, omgaan met geld), Relaties (ouders, familie, vrienden) en Vrije tijd (ontspanning, sport, hobby’s). Ieder kind heeft alle vier de stoelpoten nodig om zich goed te ontwikkelen. Als we kinderen te veel helpen of beschermen gaat de ontwikkeling scheef. Geef het kind z’n eigen stoelpoten terug!
Als eindopdracht van deze cursus bedenken we een creatief plan om de taken en verantwoordelijkheden hier in huis wat meer gelijk te trekken, zodat Jip zich meer betrokken kan gaan voelen bij dit gezin en zodat Fay (en wijzelf) wat meer duidelijkheid en rust kunnen krijgen:
Klus je BINGO!
Doel: Wie het eerst BINGO heeft wint!
Waarom:
- 2x zoveel mensen in huis = 2x zoveel shit = 2x zoveel werk
- Klussen = bewegen = goed voor je spijsvertering en je humeur
- Voorbereiden op je toekomst: overal waar je gaat wonen en werken wordt van je verwacht dat je helpt de boel netjes te houden. Dat leer je nu!
- Doorbreekt de sleur van verveling, doomscrollen en hersenloos gamen
Ik hang voor ons alle vier een eigen BINGO kaart op de koelkast en een lijst met klusjes. Zodra de kinderen binnenkomen op zaterdagochtend zien ze de BINGO kaarten. Fay leest hardop voor wat de bedoeling is. Ik ben ondertussen de vuilniszak aan het vervangen en Nienke merkt merkt meteen gniffelend op dat ik vals speel. Game on! Nu is Jip geïnteresseerd en ze vraagt: Waarom mogen we maar twee klussen per weekend doen? Kunnen we niet twee per dag doen? Ik kijk moeilijk en doe alsof ik nadenk: Is dat niet te veel? Nou als jullie dat echt graag willen… vooruit!
Binnen een uur hebben de meiden samen hun slaapkamer opgeruimd, heeft Jip 15 NERFpijltjes gevonden (achter de kast en onder het bed) en heeft Fay noodles gemaakt voor iedereen. De eerste BINGOcijfers worden ingevuld en er worden fanatiek loopholes gezocht om nog meer BINGO punten te scoren. We zijn aan het winnen!
Als de kinderen weer naar mama gaan zegt Fay: Geen BINGO doen als wij er niet zijn hoor! Ik grap: Nee hoor, we zullen alle troep voor jullie laten liggen. Op maandag, bij het vouwen van de was, betrap ik mezelf erop dat ik een beetje teleurgesteld ben dat ik nu geen BINGO mag draaien. Dit werkt echt goed!
In de weken die volgen zien we een actievere houding van Jip en meer ontspanning bij Fay. Ik merk zelf ook dat ik meer kan ontspannen. Het wordt veel makkelijker om te vragen: Wie ruimt de tafel af voor voor de BINGO? Jip en Fay werken vaker samen om de keuken op te ruimen of lunch te maken (Als we dit samen doen, krijgen we dan allebei BINGO?). Na een paar weken heeft Jip als eerste een rijtje vol! We gaan samen naar het winkelcentrum waar ze als prijs een zak schepsnoep mag kiezen. En nu door voor de hele kaart!
Andere Verhalen
"Door hier te gaan klieren laten ze hun loyaliteit naar Nienke zien."~ Wapke ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~