Fedde en ik zijn ons al een paar maanden aan het voorbereiden op de verhuizing naar mijn appartement. Fedde heeft in een app een ontwerp gemaakt van de ‘kinderkamer’, zodat we weten of alles past zoals we bedacht hebben. En zodat de kinderen al een beetje kunnen zien hoe het eruit gaat zien. Ik heb het voorste gedeelte van mijn woonkamer leeggehaald. Mijn bureau was rijp voor het grof vuil. De zware kast, die van mijn oma was geweest, gaat naar mijn zus. Ik ga de eettafel als werkplek gebruiken.
Vorig weekend hebben de kinderen afscheid genomen van de bus. In een week tijd bouwen we op de lege plek in mijn huis hun stapelbed. We maken een wand van Kallax kasten om er een kamertje van te maken. De extra opbergruimte in de kasten kunnen we goed gebruiken voor de spullen van Fedde en de kinderen. We laten de dozen van de kinderen ongeopend staan. Dat mogen ze zelf doen. Ik maak de bedden op en dan is het weekend.
De meiden bewonderen de nieuwe kamer. Jip duikt meteen in het bovenbed. Fay herkent overal in huis de spullen van haar vader. Hey! Dat beeldje is ook mee! Dan gaan ze samen hun dozen uitpakken. Er komen tientallen knuffels tevoorschijn. Fedde probeert nog een maximum van vijf knuffels in bed voor te stellen, maar de meiden protesteren. Dit zijn hun vertrouwde spullen op deze nieuwe plek. Alle knuffels komen in bed. Jip zet twee fotolijstjes in de kast. Ik zie een kleine Jip met twee vriendinnetjes en een iets oudere Jip met een baby in haar armen. Wie is die baby? Vraag ik nieuwsgierig. Ik kan de baby even niet plaatsen in de familie van Fedde. Dat is Binkie. zegt Fay. O, natuurlijk, het halfbroertje van Jip en Fay. Fay hangt haar avondvierdaagse medailles op en de dromenvanger die ze van oma kreeg. Als haar basisschool mappen uit de doos komen wil ze alles aan mij laten zien. Zo kom ik in één ochtend meer te weten over hun levens dan in de afgelopen anderhalf jaar samen. Jip komt er achter dat de WiFi bovenin het stapelbed niet sterk genoeg is voor Roblox, dus komt ze toch maar op de bank zitten met haar telefoon.
Fedde heeft zijn LEGO op tafel gezet en al snel helpen de kinderen mee om het balkon van LEGO Wapke te voorzien van een woonkamer en een keuken. Precies zoals het in het echt is. Er komt een LEGO Fedde in de LEGO keuken en een LEGO Jip op een LEGO stapelbed en een LEGO Fay met een LEGO Dobby op de bank. De kinderen kijken goed om zich heen hoe alles eruit ziet en al snel wordt dit LEGO huis ‘ons huis’.
‘s Avonds eten we Mikado met mayonaise: alle patat op het tafelkleed en proberen de andere patatjes niet te laten bewegen als je er een pakt. Die avond gaan de meiden voor het eerst in hun nieuwe kamer slapen. Fedde en ik slapen altijd apart vanwege zijn snurktalent, dus Fedde slaapt vannacht op het opklapbed naast het stapelbed. De volgende ochtend word ik wakker met Fay naast me in bed. Papa snurkte ook voor haar te hard. Fedde komt al snel bij ons liggen om te knuffelen. Jip slaapt heerlijk uit. Nu wonen we echt samen!
Andere Verhalen
"Jip heeft jouw boek gegooid."~ Fay ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~