Fedde is steeds vaker met de kinderen bij mij. Wij zijn nu ruim een jaar samen en vooral Fay voelt zich al helemaal thuis. Als ik ze op een zaterdagavond in juli naar Feddes bus breng, vraagt Fay of ze bij mij mogen slapen. Ik kijk Fedde aan, ik vermoed dat Jip dit echt nog niet wil en ik weet ook nog niet zeker of ik het wel zie zitten. Jip wil inderdaad in de bus slapen, maar Fay geeft niet op! Als Jip met papa in de bus slaapt, kan ik met jou mee en dan hebben we een meidenavond! Een meidenavond met Fay, dat lijkt me ineens heel gezellig! En dan heeft Jip ook eens een avond alleen met papa, dat zal haar vast goed doen. Ik merk dat Fedde dat ook wel aanspreekt, dus we gaan het gewoon doen!
Even later rij ik met Fay weer terug naar mijn huis. Ze heeft al een heleboel meidendingen bedacht die we kunnen doen: cupcakes bakken, nagellakken, voetenbadjes, filmavond, alles is leuk! Ik bedenk dat het al bijna negen uur is en dat ik ook wel een beetje op tijd naar bed zou willen. Hoe zal ik dit aanpakken?
Veel tijd om daar over na te denken krijg ik niet. Zodra we thuis zijn zegt Dobby Wroef!, wat betekent dat ze nu naar buiten wil. En Fay wil mee (Nachtwandeling!). We lopen met een huppelende Dobby het pikdonkere park in. Dat is best een beetje spannend, maar samen is het een stuk minder eng. Terwijl we door hoog gras banjeren komen er verhalen los, zoals hoe een vreemde man haar en haar vriendin ongepaste vragen stelde op straat. O, Jemig! zeg ik. Ik schat in dat ze vooral aan het testen is hoe ik zal reageren op ‘persoonlijke verhalen’ en voordat ik veel meer kan zeggen, praat ze alweer verder over andere dingen. We maken een selfie voor papa en horen dat papa en Jip een horrorfilm aan het kijken zijn.
Weer thuis beslist Fay om het logeermatras in de slaapkamer naast mijn bed neer te leggen. We poetsen onze tanden en liggen al snel in bed. Ik vraag Fay of ze stemmetjes wil inspreken op mijn navigatie app en daar hebben we de grootste lol mee. Links aanhouden, slay queen! Papa en Jip zijn inmiddels aan de tweede horrorfilm begonnen, maar wij gaan lekker slapen. Dobby krult zich op bij het voeteneind van Fay. Precies zoals ze bij mijn voeteneind kwam liggen toen ze zelf voor het eerst bij mij bleef slapen.
De volgende ochtend bakt Fay een omeletje voor ons en lanterfanten we wat, tot we horen dat papa en Jip ook wakker zijn. Dan rijden we naar de bus met de zelf ingesproken navigatie (“Rechtdooooooooooorrrrr!“). Oeh! Daar gaan we papa mee verrassen! En zo pioniert de jonge Fay ons samengestelde gezin binnen.
Wat een heldin 🦸
Andere Verhalen
"Oh, waarom?"~ Wapke ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~