Komend weekend is het Hemelvaart, dus de kinderen zijn al vanaf donderdag vrij. Normaal komen ze op zaterdag en zondag, maar als er extra vrije dagen zijn, wijken we daar wel eens vanaf. Nienke heeft vorige week al laten vallen dat de meiden misschien langer willen komen, maar er is nog niks concreet afgesproken.
Op maandag gooi ik alvast een balletje op bij Fedde: Wat zeggen we als ze vragen of ze eerder kunnen komen? Ja goeie vraag reageert hij. Verder komt het gesprek op dat moment niet, want de hond moet uit en er moet eten gekookt worden. Ik denk er wel vast over na. Ik weet dat Fedde elke extra dag met zijn meisjes koestert. Ik geniet ook echt van de gezelligheid en de humor van de kinderen. Tegelijkertijd is er voor mij het afgelopen half jaar veel veranderd en dat kost energie. Ik besluit dat ik het voor dit hemelvaartweekend wel zie zitten als ze op vrijdag zouden komen. En volgend weekend hebben wij ‘vrij’.
Op donderdag komt er een berichtje in de groepsapp met Fedde en de kinderen.
- Fay vraagt: Kunnen wij na het avond eten komen?
Tegelijkertijd krijg ik een bericht van Fedde:
- Fedde: Nienke zegt dat de kinderen vrijdag na het eten willen komen
- Ik: Dat vraagt Fay net ook, prima toch?
- Fedde: O dat zag ik niet, ja prima
- Ik: Zal ik op Fay reageren of jij?
- Fedde: Doe maar, ik boodschap
Terug naar de groepsapp:
- Fay: Kunnen wij na het avond eten komen?
- Ik: Ja hoor!
- Fay: Okee
- Ik: Vandaag of morgen na het eten?🫣
- Fay: Morgen
Fedde appt mijn vraag terug naar mij: [Ik: Vandaag of morgen na het eten?🫣] 😂😂😂
Dat komt mooi uit zo! Op vrijdagmiddag vraagt Fedde: Hoe laat zouden ze komen denk je, als ze na het eten komen? Ik denk om zeven uur, net als bij ons. Op zondag brengen wij ze meestal na het eten thuis en dan worden ze rond zeven uur verwacht. Hieraan merk ik dat ik al zoveel relaxter ben dan in het begin. Toen wilde ik echt ruim van te voren weten hoe laat ze kwamen.
En ja hoor: om zeven uur gaat de bel. Fay komt als eerste binnen, gevolgd door Jip. Ze hebben allebei een Albert Hein tas in de hand. Even denk ik dat ze boodschappen mee hebben genomen. Dan herinner ik me dat de weekendrugzak kapot aan het gaan was, omdat ze er ‘helemaal niet’ te veel schoollaptops en hoodies in propten. Blijkbaar zitten hun weekendspullen nu in plastic tassen. Ook hun halfbroertje komt binnen en moeder Nienke sluit de rij. Fay geeft papa een knuffel en ze vertellen het laatste nieuws (Jip lust geen pasta meer!). Nienke wil nog even afstemmen over de zomervakantie. En Fay moet dit weekend voor een toets leren. Help! Ik zit vast! De kleine Binkie is intussen head first tussen het stapelbed en de muur gedoken en denkt dat hij vast zit. Nienke peutert hem los, geeft Jip en Fay een knuffel, peutert Binkie (die weer tussen bed en muur is gedoken) nog een keer los vertrekt.
Ons weekend kan eindelijk beginnen!
Andere Verhalen
"Dat doen jullie!"~ Jip ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~