Opa heeft kaarten gekocht voor de motorbeurs om er samen met ons en Jip heen te gaan. Jip is net als haar vader gek op motoren. Fedde en opa gaan er met de trein naartoe en ik ga Jip ophalen met de auto. Dat is het meest praktisch en ook een beetje spannend, want zo goed kent Jip mij nog niet. Fedde is er van overtuigd dat dit een leuke mogelijkheid voor ons is om elkaar beter te leren kennen. Als ik aan kom rijden bij hun huis komt Jip al naar buiten. Ze zegt kort Hallo en gaat naast me zitten. Nienke is niet thuis, dus ik stuur zowel Fedde als Nienke een berichtje dat ik Jip heb opgehaald en stel daarna de navigatie in. Heb je er zin in? Vraag ik terwijl we wegrijden. Ja hoor. Ze doet haar capuchon op en ik zie dat ze oortjes in heeft. Die luistert haar eigen muziek. In stilte rijden we naar Utrecht. We zijn allebei geen fan van small talk en zonder de praatjes van Fedde of Fay blijft het stil tussen ons.
We hebben bij de P&R geparkeerd en lopen naar de tramhalte. Ik wijs Jip op de mensen met motorjasjes die ook richting de tram lopen: Ik denk dat zij ook naar de motorbeurs gaan. Jip gniffelt. Fedde appt of we al leuke gesprekken hebben. Ik weet geen gespreksonderwerpen meer. app ik terug. Het is waar. En als ik er te veel over na ga denken lukt het nog minder. We kopen een kaartje en zitten al snel in de tram. Dan loopt er een conducteur voorbij die roept dat kaartjes wel gestempeld moeten worden. Dat had ik nog niet gedaan, dus ik spring snel weer naar buiten. Jip komt achter me aan. De stempelautomaat staat helemaal aan het begin van het perron en we rennen er naartoe. Terwijl ik aan het stempelen ben zegt Jip: Oh!. Ik kijk om en zie de tram vertrekken. O, flut, nu moeten we nog langer wachten! zeg ik. We wachten nog eens 10 minuten in stilte terwijl we mensen kijken. Nog meer bikerjasjes.
Als we in de volgende tram zitten zeg ik: Ik heb nog maar één keer achterop een motor gereden, jij? O ja? Ik zo vaak! Ze klinkt trots. Fedde heeft haar vast vaak met de motor van school gehaald. Even ligt de moeilijke waarheid in stilte tussen ons in: Fedde is zijn rijbewijs kwijtgeraakt in een periode dat hij te veel dronk. Dit was voordat ik Fedde leerde kennen. Er is toen veel gebeurd, waar ik misschien meer over weet dan Jip zich realiseert. Denk je dat papa z’n rijbewijs terugkrijgt? vraag ik. Zo kan ik laten weten dat ik op de hoogte ben, zonder dat we over moeilijke dingen hoeven te praten. Ik hóóp het! Zegt Jip. Het komt uit de grond van haar hart. Ja, ik hoop het ook.
We zijn al bij de Jaarbeurs en al snel loop ik met opa achter Fedde en Jip aan. Opa loopt langzaam met zijn rollator. Fedde en Jip lopen voor ons uit en ik zie ze enthousiast met elkaar praten. Dat zit wel goed tussen die twee.
Die middag word ik verliefd op een Honda Rebel en wil ik spontaan een proefles doen. Helaas is het vandaag al vol. Dan krijg je die proefles van mij. zegt opa, zodat Fedde en ik in de toekomst misschien samen kunnen gaan motorrijden. Iedereen hoopt het.
Andere Verhalen
"En de afwas dan?"~ Wapke ~
"Weet je waarom ze niet wil?"~ Wapke ~